İngiliz Sanatçı Claire Goddard son 15 yılını kağıdı katlayıp,şekil vererek sanatsal objeler yapmakla geçirmiş. Fakat bu yaptığı objelerin önemli bir kısmı için yoğun bir el emeği ve değerli yerel ustalarla çalışmak zorunda kalmış. Finlandiya'da geçirdiği bu dönem sonunda İngiltere'ye geri dönünce bu değerli ustaların el işçiliğinden de mahrum kalmış. Ve sanatını icra ederken daha modern teknikler kullanmaya karar vermiş. İlk gördüğü 3D yazıcılar plastik malzeme kullananlarmış. Goddard , sanatını icra ederken geri dönüşümlü bir malzeme olan kağıdı tercih ettiği için , bu malzemeyi kullanan bir 3D yazıcı gördüğünde hemen kararını vermiş ve artık tüm tasarımlarını 3D yazıcılar ile yapmaya başlamış. Claire Goddard'ın deyimiyle artık tasarımını bitirdiği objeye elleriyle dokunabilmek için uzun uğraş ve zamana gerek kalmamış. Tasarım sonrasında hemen objesini gerçekleştirme olanağına kavuşmuş. MCOR firması bu alanda (A4 kağıdı kullanan) türünün ilk ve tek örneği olan 3D yazıcı üreticisidir. Makina çalışma prensibi kısaca şöyle; Kağı,t besleme ünitesinden alınarak obje baskı alanına getirilir. Bıçaklar ile serilen her bir katmana ayrı ayrı kesim uygulanır. Bu katmanlar arasına birbirini tutması için özel bir tutkal ve renklendirme isteniyorsa mürekkep de püskürtülür. Son aşamada model baskı alanından alınır ve temizlenir. MCOR firması yetkilileri, yazıcılarının pahalı sayılabilecek bir rakama piyasada olmasına rağmen kullandığı malzeme olan A4 kağıdının emsallerinin kullandığı malzemeye göre 50 kat daha ucuz olduğunu belirtiyorlar. Aşağıda videosunu da göreceğimiz bir robot ile elektrik hatlarında yapılması gereken rutin kontroller için harcanacak para 1000 dolar seviyelerine indirilmiş. San Diego'da bulunan California Üniversitesi'nden mühendislerin geliştirdiği robot , hareket prensibini tırtıldan alıyor. Bir kol yakalayıp çekerken diğer kol serbest bırakıyor. Bu sayede kablo hattı adım adım incelenebiliyor. Tırtıl robotun hareketini sağlayan plastik aksamı 3D yazdırılma tekniği ile elde edilmiş. Ünlü haritacı Giovanni Battista Piranesi'nin 1762 yılında eski Roma'nın nasıl olabileceğine dair bir dizi (altı adetten oluşan) kabartma hazırladığı biliniyor. Piranesi kendi zamanında Roma'yı karış karış gezerek , İ.S. 70 yıllarında Roma şehrinin yapısını tahmin etmeye çalışmış. Günümüzde de Piranesi'nin bu eserinin doğruluğu kabul edilmektedir. Yapıların , çeşitli tarihsel kaynaklardan yapılan durum değerlendirmeleri hep Piranesi'nin çalışmalarını onaylıyor.Günümüzde Piranesi'nin kabartmaları en büyük arkeolojik çalışmalardan biri kabul ediliyor. Yale Üniversitesi'nden bir grup öğrenci biraraya gelerek Piranesi'nin bu eserini 3D olarak hayata geçirmeyi başarmışlar. Kabartma olarak yapılmış Piranesi'nin orijinal portfolyosu olan Campo Marzio dell'antica Roma 'ya erişim izni alarak işe başlamışlar. Ardından özel bir CAD programı yardımıyla kabartma olarak altı adet parça üzerine yapılmış Eski Roma Şehri'nin 3D görüntüleri oluşturulmuş. Materialise makina envanterinde bulunan ve devasa büyüklükte nesneleri yazdırmaya yarayan mammoth stereolithography 3D printers (3D yazıcıları) ile 1500 x 1300 x 90 mm ebatlarında yazdırılan bu altı adet kabartma daha sonra sanatçı Pasquale Bonfilio tarafından altın varakla kaplanmış. Bu tarihi eserlerin canlandırılmasında 3D yazdırma tekniklerinin ilk defa kullanıldığı bir örnek değildir. Daha önce de Kral Tut , Kral Richard III ve eski çağ okçusu 3D teknolojisi sayesinde reprodüktive edilmişti. Bundan da öte Smithsonian Enstitüsü'nde bir grup , önemli tarihi eserlerin dijital kopyalarını çıkarmakla meşguller. Ayrıca sanatçı Cosmo Wenman önemli müzelere gidip , seçtiği tarihi eserleri 3D taratıp , gelecek kuşaklar için silinmez bir kaynak bırakmaya çalışıyor. Kaynak: www.3dprinter-world.com
Cubify , Freedom of Creation (FOC) adı altında çeşitli tasarımları kullanıma açarak 3D yazıcıların kullanımını yaygınlaştırmaya çalışıyor. Bu sefer tasarımını Janne Kyttanen'in yaptığı dört değişik model bayan ayakkabısının 3D dosyalarını, Cubify (FOC)sitesi üzerinden ücretsiz kullanıma açtı. Akşamdan yazdırma işlemine başladıktan sonra sabaha yepyeni bir çift ayakkabıya sahip oluyorsunuz. Şu anda dört değişik model mevcut: Macedonia,Leaf,Facet ve Classic . Ayakkabılar , Cube X yazıcısı için dizayn edilmiş , ancak herhangi bir 3D yazıcıda da yazdırılabilirler. kullanıcılar arzularına göre istediği büyüklükte ve renkte bu ayakkabıları yazdırabilirler. Bir çift ayakkabının yazdırılması yaklaşık olarak 6 veya 7 saat sürüyor. Ayakkabılar , kullanım açısından dayanıklı olmaları gerektiği düşünülerek dizayn edilmişler, ancak tabii ki piyasadaki en konforlu ayakkabılardan değiller. Fakat , 3D yazıcı teknolojisinde yaşanan gelişmeler , yakın gelecekte kişiye özel ebatlarda ve konforlu ayakkabıların yazdırılmasının oldukça mümkün olduğu sinyalini veriyor.
Okulun genel ihtiyaçlarından bazıları
Amerika'da bulunan Boaz High School , bizdeki karşılığıyla düz lise , okulun genel gider harcamalarından ne kadarlık bir kısmını kendi çabalarıyla karşılayabileceklerini düşünürken 3D yazıcıları kullanmayı akıl etmişler. 3D yazıcılar sayesinde tasarruf ettikleri miktarın , yazıcının ve kullandığı plastiğin maliyetine denk geldiğini hesaplamışlar. 3D yazıcı satın almaya karar vermelerinde sadece bu tasarruf edilen miktar etkili olmamış tabii ki. Bunun yanında öğrencilerin proje çalışmalarında faydalanabilecekleri müthiş bir cihaza da bir anlamda bedavadan sahip olmuşlar. Aşağıdaki video haberde de görebileceğiniz gibi okulun eğitmenleri , 3D yazıcıların sağladığı faydalardan oldukça heyecanlı bir şekilde bahsediyorlar. Daha önceki yazılarımda da bahsettiğim gibi 3D yazıcılar, İngiltere'de 2014 yılı müfredatına konulma kararı alındı.Amerika'da da benzer kararlar alınıyor.Darısı bizdeki okulların başına. Günlük hayatın koşuşturmacası içinde insan sağına soluna dikkatli bakınmayı dahi unutuyor. Bir anlamda çevremizle ilişkimiz yarı kopuk ve sınırlı bir şekilde yürüyor. İşte bu duruma bir çare olarak tasarımcı Ji Lee 10.000 adet küçük tavşanı kendi yaşadığı şehrin değişik ve gözle görülebilecek yerlerine yerleştirmiş. Tavşan , meditasyon yapan ve 3D yazıcıların ürünü olan minik bir obje.
Bu hareket şimdilerde hızla yayılma eğiliminde. İnternet sitelerinde bu iş için kullandıkları tavşanın 3D modelini indirip , siz de eğer 3D yazıcınız varsa yazdırabilirsiniz. Projeye katılabilirsiniz de. Sitede projeye katılan şehirler harita üzerinde işaretlenmekte ve tavşanımızın çeşitli lokasyonlardaki fotolarına yer verilmektedir. Tavşanı bulan kişi tabii ki alıp götürebilir , evinde veya çalışma masasında bir yere koyabilir ,küçük bir çocuğa da hediye edebilir. Veya çöpe atabilir. Ancak proje yine de amacına ulaşmış olacaktır. Çünkü dikkat çekmeyi başarmış bir obje olarak tavşan görevini tamamlamıştır. Mysterabbit facebook sayfası Mysterabbit twitter hesabı Mysterabbit instagram hesabı Mini bilgisayarlar ile son derece gelişkin devrelere kumanda etmek , çeşitli projeler oluşturmak artık mümkün. Konu ile ilgili kişiler Arduino ve Raspberry Pi'yi bilirler. Tek bir anakarttan oluşan bu mini bilgisayarların yapamayacağı şey neredeyse yok gibi. Sadece kendilerini ;çarpma,sıvı dökülmesi v.b. dış etkenlerden koruyacak muhafaza kutularına ihtiyaçları var. Endüstri ve hobi amaçlı yaygın olarak kullanılmaya başlayan bu tek karttan oluşan mini bilgisayarlar için Raspberry Pi Foundation ,iMaterialise ve Autodesk 123D bir muhafaza kutusu tasarım yarışması düzenlediler. 1 Eylül 2013 tarihine kadar herkesin katılımına açık olan yarışma için şartlar şöyle:
Geçtiğimiz günlerde 123Dapp blog sayfalarında ,bir süredir kullanımda olan 123D Catch yazılımının ürün müdürü , yazılımın kullanıldığı yerler konusunda ilgi çekici bir makale yayınladı. Sizlerle bu makaleyi paylaşmak istedim: 123D Catch ürün müdürü olarak her zaman için uygulamanın insanlar tarafından nerelerde ve hangi amaçlarda kullanıldığını hep merak etmişimdir. Son zamanlarda özellikle müzelerde yoğun bir şekilde kullanıldığını görüyorum. Bu gerçekten hoş bir olay. Çünkü 123D Catch kullanılarak eserin modeli yapılıyor ve eseri yaratan sanatçının çalışma tarzı konusunda fikirler elde edilmeye çalışılıyor. Hatta bir adım ileriye gidilerek modelin eksik kısımları tamamlanarak 3D yazdırılıyor. Gezdiğiniz müzeyi eve götürmenize olanak tanıyan aşağıdaki iki iPhone/iPad uygulaması örneğine bir göz atın: Aşağıdaki linkte Gizmodo blog sayfalarında yer alan ve bir 3D yazdırma kampındaki çocukların, 123D Catch uygulamasını kullanarak Amerikan Doğa Tarihi Müzesi'nde bir dinozorun kemiklerini modellemelerini görebilirsiniz: http://gizmodo.com/amnh-3d-printing-camp-lets-make-some-dinos-868773820 Bir diğer örnek de Techcrunch blog sayfalarından ; Walters Sanat Müzesi'de ziyaretçiler Google Glass gözlükleri ile eserlerin fotolarını çekiyor ve web veya uygulama yolu ile çektikleri fotoları 123D Catch cloud servisine yüklüyorlar: http://techcrunch.com/2013/06/28/maker-nabs-a-3d-model-of-marcus-aurelius-with-google-glass/ Tabii ki her müze her tür foto çekimine izin vermeyebilir. En iyisi bu işe girişmeden önce müze yetkilileri ile görüşüp izinler konusunda bilgilenmektir. Eğer siz de denemek isterseniz, sizlere bunu nasıl yapacağınızı anlatan üç adet video hazırladım. Önce modelini oluşturmak istediğiniz eserin fotolarını çekeceksiniz ve sonrasında da bir 3D yazıcı servis sağlayıcısından modelinizin bir kopyasını kolaylıkla alabileceksiniz. Burada , San Francisco Asya Sanatları Müzesi'ne eserlerinden model oluşturmamıza izin verdikleri için teşekkür ederiz. İşte bu kadar kolay 1...2...3D yazdır! Adım 1: iPhone veya iPad uygulamasını kullanarak modelini oluşturmak istediğiniz objenin etrafında dönerek sıralı (yan yana) fotoğraflar çekin. Burada ben SLR kameramı kullanarak fotolar çekiyorum ve web uygulamasıyla da fotoları 123D Catch cloud servisine yüklüyorum: Adım 2: 123D Catch uygulamasının model düzenleme ve temizleme web arayüzünü kullanarak modelinizi 3D yazıcılarda yazdırılmaya uygun hale getirin. Adım 3: Modelinizi , 123D Catch web uygulamasını kullanarak doğrudan bir 3D yazıcı servis sağlayıcısına yönlendirip, yazdırabilirsiniz. iMaterialise,Shapeways veya Sculpteo'dan birini seçebilirsiniz. Bu üç servis sağlayıcının da oldukça geniş bir malzeme paleti vardır.Çeşitli plastikler, metaller ve seramik bunlardan sadece bir kaçıdır. Hollanda merkezli Volumental , dünyada ilk kez bilgisayarınıza hiçbir program yüklemeniz gerekmeden 3D model elde etmenizi sağlayacak bir projeüzerinde çalışıyor. daha önce de blog sayfalarımda yer vermiştim. Şimdi projelerine daha fazla kaynak ayırmak istiyorlar ve bu nedenle yine Kickstarter.com'da bir sosyal fonlama kampanyası başlattılar. Şu anda beta sürümü kullanımda olan sitenin tam sürümü devreye alındığında başlıkta da bahsettiğim gibi oluşturulacak model , 3D yazıcılarda yazdırılmaya uygun bir model olacak. Modeli düzeltmek için ayrıca bir program kullanmanıza gerek kalmayacak. Volumental'i kullanmak için tek yapmanız gereken derinlik sensörlü bir kameraya sahip olmanız (Microsoft Kinect , Asus Xtion Pro) ve bir web browser'ıdır. Yeni Zellanda'da yaşayan bir bilgisayar programcısı olan Ivan Sentch , 1958-1963 yılları arasında sadece 1200 adet üretilen Aston Martin DB4 modelinin aynısını bir masaüstü 3D yazıcısı olan Solidoodle 2 ile yapmaya karar vermiş. Ivan bu işin zamanını alan en büyük kısmının parçaları zımparalayıp , birbirine monte etmek olduğunu söylüyor. 3D yazıcı için fazla zaman ayırmadığını söyleyen Ivan , sadece işe giderken yazıcıya start verdiğini ve akşam iş dönüşü parçayı makinada yazdırılmış olarak bulduğunu belirtiyor. Aynı şekilde bir start da akşam yatmadan önce verdiğini ve diğer parçayı da sabaha yazıcıda hazır bulduğunu söylüyor. 3D modelleri bilgisayarda hazırlamasının haftada sadece 1-2 saatini aldığını belirten Ivan , yaptığı hesaplamalarda arabayı yapmak için kalıp hazırlama yöntemini tercih etmiş olsaydı 15.000 yeni Zellanda dolarını gözden çıkarması gerektiğini söylüyor. Ve değeri 499 dolar olan Solidoodle 2 ile 1 kg plastiği 35 Yeni Zellanda doları olan malzemeyle bu işi çok daha ucuza çıkaracağını düşünmüş. Finalde toplam 2000 Yeni Zellanda doları değerindeki plastik ve ayrıca yazıcı bedeliyle bu işi çözeceğini görmüş. Yılbaşından bu yana 2500 parça yazdırmış. Bu toplamda yazdırması gereken plastik parçaların %72'sine karşılık geliyor.
Bu işin sadece kaportanın yazdırılması olduğunu belirten Ivan , işin devamında daha çok işin kendisi beklediğini de söylüyor. Aracın motorunu kendisine ait olan bir araçtan (250 GTO) ve mekanik aksamını da Nissan Skyline GTS25T marka bir araçtan alacakmış. Kaynak: www.3ders.org |
Geçmiş Yazılar
March 2023
|